Daar waar het Musée Calvet stelt
http://www.musee-calvet-avignon.com/ind ... 3&Itemid=9dat er twee dienaressen zijn, met de rechtse een kaalgeschoren meisje,
staat in ‘The Painted Tomb-Chapel of Nebamun’ van Richard Parkinson (2008), p.91
dat het gaat om een mannelijke bediende die een bloemenkrans aanbiedt, of aanstalten maakt dit te knopen rond de nek van de man voor zich.
Gelijkaardige dienaars zie je in de scènes hieronder, met détail:


Sommige van de mannelijke gasten hebben ook zo’n kaal kopje:

(Nog klein verschil is de beschrijving van wat het dienstmeisje vast heeft:
volgens Musée Calvet gaat het om een kom met zalfkegels,
volgens Richard Parkinson een kom met bloemenkransen.)
Terwijl de fragmenten in Lyon wel in de reconstructie van de banketscène opgenomen worden op p.70 van het boek van Richard Parkinson, staat voor het fragment in het Musée Calvet in Avignon dat het mogelijk rechts te situeren is van een fragment van de Benzion (dat dus enkel bekend is van een zwart-wit foto met afmetingen op de achterkant), waarvan echter gezegd wordt dat het lichtjes te groot zou zijn om tot de banket-muur te behoren.
Niettegenstaande dit fragment in het Musée Calvet in Avignon niet in de reconstructie van de banketscène opgenomen is, voor zover ik zie
http://www.britishmuseum.org/explore/ga ... ation.aspx(Outer room – central view – A feast for Nebamun)
maakt het er ergens wellicht wel deel van uit, want wanneer je de afbeelding in Avigon vergelijkt met deze hieronder – bijvoorbeeld stoel, kussen pruik, kledij van de meest rechtse dame - dan is dezelfde stijl en opzet zeer duidelijk.
Het de Benzion fragment lijkt me linksboven thuis te horen (misschien waren de vermelde afmetingen niet helemaal correct?) wegens de offertafel en het Avignon fragment kan er inderdaad rechts van gestaan hebben, zoals Richard Parkinson als mogelijkheid geeft, maar ook rechtsonder op deze muur met de banketscènes.
Indien dit twee gedeeltes (de Benzion en Avignon) zouden zijn van de muur aan de andere kant van de doorgang, dan zou de offertafel aan de verkeerde kant staan en de kijkrichting van de zittende figuren niet kloppen, denk ik. (En ten andere moeilijker in te passen.)

Wat iets moeilijker ligt op het eerste zicht is de vernietiging van de ogen op het fragment van het Musée Calvet.
http://www.musee-calvet-avignon.com/ind ... 3&Itemid=9Richard Parkinson zegt dat dit gebeurde door “een bezoeker aan de tombekapel, misschien in moderne tijden wanneer d’Athanasi de tombekapel had blootgelegd”.
Zoals men kan zien zijn de ogen in andere gedeeltes niet weggehakt, wat zou kunnen betekenen dat het Avignon fragment langer in de tombe gebleven is dan de fragmenten in het British Museum, die in Lyons, in Berlijn en de Benzion, want daar werd deze schade niet toegebracht.
Dat kan kloppen want de fragmenten in het British Museum zijn duidelijk de grootste, welke ontdekker van de tombe Giovanni d’Athanasi uithakte voor Henri Salt, en het Avignon fragment komt uit de collectie van François Sallier, gevormd door antiekhandelaar Giovanni Anastasi, die een zekere Piccinini als verzamelaar had, een concurrent van d’Athanasi.